- zindanban
- is. <fars.> bax zindançı. Mollabaşı Axund Səməd Ərkin zindanında zindanbandan eşitdi ki, onun mənsəbini Molla Ramazana veriblər, qüssəsindən fücətən həlak oldu. M. F. A.. <Səriyyə:> Alçaq cinayətkarlar kimi məni həbsə alıb, nökəri də üstümə zindanban qoyublar. C. C.. Qorxudan titrəyirdi zindanban; Yox idi nitqə onda tab-təvan. Ə. Q..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.